Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

κοιμήθηκες;

Πίσω από την πλάτη μου γυρίζει ακριβώς με 33 και 1/3 στροφές η πρώτη αγγλική έκδοση του Tonight’s The Night του Neil Young. Όχι πως είναι ιδιαίτερα σπάνια, απλά το αναφέρω χάριν ακριβείας.

Προαπαθώ να αποκρυπτογραφήσω τους στίχους του New Mama:

New mama's got a sun in her eyes
No clouds are in my changing skies
Each morning when I wake up to rise
I'm livin' in a dreamland.

In a dreamland, Neil…

Στην ουρά περιμένουν η αυθεντική αμερικάνικη έκδοση του On The Beach (με όλα τα ένθετα) και η χιλιοπαιγμένη ελληνική του Comes A Time. Αυτό ήταν το πρώτο βινύλιο του Young που πήρα πίσω στα 1978. «Μα εγώ γεννιόμουν το 1978», θα μου πεις (στην καλύτερη περίπτωση)... Εντάξει, I’m old, I guess…

Έχει μια παράξενη υγρή νύχτα έξω αλλά δεν νομίζω να βρέξει. Από το παράθυρό μου βλέπω ομίχλες και ονειρεύομαι ήλιους σε χέρια και όχι σύννεφα σε ουρανούς που αλλάζουν.

Διαβάζω την ελληνική έκδοση του ημερολογίου του Bobby Sands, του Ιρλανδού επαναστάτη που πέθανε στην εξηκοστή έκτη μέρα μιας απεργίας πείνας το 1981. Ημερολόγιο κράτησε τις πρώτες δέκα επτά μέρες. Μετά δεν είχε δυνάμεις να γράψει.

Πέμπτη 5 Μάρτη

Αγνοώ την τροφή που βάζουν μπροστά στα μάτια μου καθημερινά. Αλλά επιθυμώ πολύ μαύρο χωριάτικο ψωμί, βούτυρο, ολλανδέζικο τυρί και μέλι. Χα, χα, χα δεν μου κάνει ζημιά αυτή η σκέψη γιατί πιστεύω ότι η υλική τροφή δεν είναι αρκετή για να ζήσει ο άνθρωπος για πάντα και με ξαλαφρώνει το γεγονός πως θα βρω υπέροχη τροφή εκεί πάνω, αν την αξίζω.

Και μετά κολλάω στην τρομαχτική ιδέα ότι εκεί πέρα δεν τρώνε. Αλλά, πού ξέρειςαν εκεί πέρα δεν έχουν κάτι καλύτερο από το μαύρο χωριάτικο ψωμί, το τυρί και το μέλι. Ε. Λοιπόν, δεν θα’ναι κι άσχημα.

Οι άνεμοι του Μάρτη φυσάνε μανιασμένα σήμερα, θυμίζοντάς μου ότι τη Δευτέρα γίνομαι 27 χρόνων. Τελειώνω τώρα. Ο δρόμος μου μόλις άρχισε και αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα. Είμαι 62 κιλά και από φυσική όσο και ψυχική κατάσταση, γενικά, είμαι καλά.

Ο Young έχει μπει στο μεταξύ στο Revolution Blues.

Well, we live in a trailer
at the edge of town
You never see us
'cause we don't come around.
We got twenty five rifles
just to keep
the population down.

Σταματώ –για απόψε- να σκέφτομαι τις επαναστάσεις.

Η προβληματική του Going Back, του τραγουδιού που ανοίγει το Comes A Time είναι εντελώς διαφορετική:

In a foreign land
There were creatures at play
Running hand in hand
Needing no where to stay
Driven to the mountains high
They were sunken
in the cities deep
Livin' in my sleep

Πάλι ο ύπνος. Κοιμήθηκες κόλας;

Αύριο στις 2 ξεκινάω τις εκπομπές στο Δεύτερο. Δηλαδή σήμερα στις 2. Δηλαδή σε δώδεκα ώρες περίπου. Λες να βρέχει; Ή μήπως να φυσάει;

But if you wait until it's winter,
It will be no good
'Cause that wind sure can blow way out there

Κοιμήθηκες;

2 σχόλια:

South Of The River είπε...

Καλώς τα παιδιά τα δικά μας...

Ένα αστραπιαίο καλώς (ξανα)ήρθες δάσκαλε...

F είπε...

@ South Of The River

Γειά σου Πάνο!!!

Καλώς σε βρίσκω

Φιλιά!